Willy Ramakers - 40-jarig jubilaris
Wiel steekt zijn mening niet onder stoelen of banken. Waar de ene jubilaris het kort houdt, neemt Wiel uitgebreid de tijd om de vragen te beantwoorden. Het typeert Wiel, die in zijn 40 jaar lidmaatschap altijd grote betrokkenheid bij de verenging heeft getoond. Want begin maar eens aan de indrukwekkende lijst vrijwilligerswerk voor WDZ. Daarover verderop meer.
Wiel werkt 40 jaar geleden bij de Fa. Vogt in Simpelveld als collega Jeu Hamers en oude schoolvriend Casper Beckers vragen of Wiel niet bij WDZ wil komen voetballen. “Na een half jaar gratis trainen bij WDZ, terwijl ik speelde bij de senioren van R.k.v.v. Wijlre, heb ik de overstap gemaakt naar WDZ.” Volgens Wiel was WDZ destijds een vereniging met duidelijke afspraken wat wel en niet kon. “Denk maar aan Wiel Heckmans die je wel heel erg duidelijk maakte wat op het WDZ complex wel en niet mocht. Maar hierna je altijd weer op zijn manier wist te betrekken bij het wel, wee en waarom van de club. Het was ook de tijd dat Jan en Joep die al scharrelend extra geld binnen brachten voor de club. En aan Karel Wetzels, die in zijn vrije tijd schilderijen maakte die werden verloot op de verenigingsavonden. Kortom ik leerde in het half jaar voor mijn overstap een club kennen die meer was dan alleen voetbal”
Zelf voetbalt Wiel op het 2e, 3e en 4e. Hij viert met het 3e een kampioenschap, waarbij 25 van de 26 wedstrijden werden gewonnen. Wiel, ‘lekker sporten bieren’, is trots op de kampi- oenschappen die hij als leider behaalde en vooral ook de jeugdspelers die hij daarin heeft kunnen begeleiden. Met het 2e (promotie naar de 1ste klasse reserve teams) en twee pro- moties met het 1e elftal naar de derde klasse met voornamelijk eigen jeugdspelers. “Dat wa- ren ongelofelijke momenten voor de club, maar ook voor de staf. Mensen met het hart op de juiste plaats en spelers die voor elkaar door het vuur gingen.” Ook op zijn proclamatie tot 7de WDZ-prins is Wiel trots. Alles bij elkaar is Wiel 12 jaar jeugdleider geweest en daarna nog tientallen jaren leider bij seniorenelftallen geweest, heeft hij in z’n meer dan 20 jaar als be- stuurslid tal van werkzaamheden verricht, leidde hij de bouwcommissie bij allerlei verbou- wingen op het complex, was hij lid van de Raad van 3 en was hij nog vrijwilliger op tal van andere vlakken. Kortom, op Wiel heeft WDZ de afgelopen 40 jaar kunnen bouwen!
Ook al vindt Wiel dat de vereniging in de loop der jaren veranderd is, het 1e elftal volgt Wiel nog op de voet met zijn vrienden van de ALFA-tjes. Hij is vooral ook benieuwd naar en enigszins bezorgd over de toekomst. “Hoe staat WDZ er over 5 jaar voor? De club dient de horizon ver naar voren te hebben. We hebben met z’n allen de club groot gemaakt, we zijn een voorbeeld voor de regio, maar de top halen is één, de top vasthouden is heel moeilijk. De woorden Wilskracht Doet Zegevieren moet iedereen kracht bij zetten. Vaak komt het werk op dezelfde schouders terecht. Is de huidige generatie nog wel zo fanatiek bij de woorden Wilskracht Doet Zegevieren?” Het is Wiel ten voeten uit. Helemaal omdat hij even later besluit met: “Deze gedachten maken me zorgelijk maar ook weer trots. WDZ organiseert het toch allemaal. Volhouden mannen, bewijs deze oude grompot (potverdorie ik lijk wel Wiel Heckmans) dat mijn zorgen onterecht zijn.”
