NOG WEL REDEN OM TE SOMBEREN, MAAR DE LENTE KLOPT OP DE DEUR

WDZ 4 - SCG 2 (1)

WDZ 4 - SCG 2 (2)

WDZ 4 - SCG 2 (3)

WDZ 4 - SCG 2 (4)

WDZ 4 - SCG 2 (5)

WDZ 4 - SCG 2 (6)

WDZ 4 - SCG 2 (7)

WDZ 4 - SCG 2 (8)

WDZ 4 - SCG 2 (9)

WDZ 4 - SCG 2 (10)

WDZ 4 - SCG 2 (11)

WDZ 4 - SCG 2 (12)

WDZ 4 - SCG 2 (13)

WDZ 4 - SCG 2 (14)

WDZ 4 - SCG 2 (15)

WDZ 4 - SCG 2 (16)

WDZ 4 - SCG 2 (17)

De uitwedstrijd tegen SCG 2 werd afgelopen november gespeeld onder een somber gesternte. Drie maanden later kwam SCG 2 op bezoek bij WDZ 4. Nog steeds meer dan genoeg om over te somberen, maar de lente klopt op de deur en ook op ons thuiscomplex was een drukke en vrolijke bedoening. Dat is al iets.

SCG 2 startte met een zeer jeugdig elftal. Op de eerste paar minuten na, was WDZ daarvan niet onder de indruk. Het was Roy Brassé die zijn team trakteerde op het eerste doelpunt. Hij liep een rommelige voorzet binnen.

Mario Possen stond na rust aan de basis van de 2-0. De man die voortdurend flirt met de eeuwige jeugd kapte zich behendig vrij en lanceerde de Brassé-tandem. Roy Brassé zette voor, Roel Brassé rondde af. WDZ kon daarna het overwicht niet omzetten in meer doelpunten en voetbalde zich slordig naar het einde toe.

Tekst: Noël Souren.
Foto’s: Huub Schepers